Donderdag 27 juli 2023 Eindhovens Dagblad
(reactie Wilma Berkhout)
Toeslagenmoeder klaagt de staat aan.
Ze werd ineens in 2013 beschuldigd van fraude en moest € 13.000 aan toeslagen terug betalen.
Toeslagenmoeder klaagt de staat aan.
Ze werd ineens in 2013 beschuldigd van fraude en moest € 13.000 aan toeslagen terug betalen.
Ze krijgt geen inzage in haar dossier, losse stukken waaruit ze niet kan opmaken waarom ze fraude heeft gepleegd.
Twee dingen die er mis zijn in het "systeem" veroorzaken dit.
1) Het begrip administratiefrechtelijke fraude is iets totaal anders dan strafrechtelijke fraude.
Leken kennen dit verschil natuurlijk niet. Het eerste kan je al overkomen door het simpel overschrijden van een belastingbedrag (dan is er geen bezwaar mogelijk want dat feit staat vast, daar komt geen rechter aan te pas). Dat is gebeurd met de forse bedragen aan toeslagen die bij een kleine fout (ontbreken van handtekening bijv.) al moesten worden terugbetaald.
Dan pleeg je automatisch administratiefrechtelijke fraude en kennelijk wordt dat tegelijkertijd met zo'n beetje alle overheidsinstanties gedeeld, waardoor je ook automatisch uitgesloten wordt van een betalingsregeling of schuldsanering bijv.
In wezen staat dit in geen enkele verhouding tot de fout.
Veel van deze mensen hebben geen idee waarom het stempel fraude en waarom ze zo behandeld worden.
2) De belastingdienst heeft zijn papieren dossiers (ze hadden een uitstekende dossiervorming) nooit gedigitaliseerd. Ze vonden het te duur. Dat is de cruciale fout.
Alle gegevens bleven in het betreffende systeem zitten. Bijvoorbeeld het inkomstenbelastingsysteem of een klantbehandelingssysteem, een invorderingssysteem. Als stukken nodig zijn, moet je als behandelaar dus al die systemen op je PC af en daar prints uit maken. En er zijn heel veel systemen.
Dan moet je kennis en overzicht hebben van wat van een belastingplichtige in al die systemen zit en wat er nodig is. Die know how plus de bijbehorende professionals en hun ervaring zijn steeds meer verdwenen. Die mensen zijn er niet meer.
Dus helpt het binnen kruien van een leger externen van Price Waterhouse Coopers niet, behalve dat het de belastingbetaler veel geld kost aan die consultants (uurtje factuurtje). Zij gaan/kunnen dit niet oplossen.
Ook een bevel van de rechter om "het dossier" te geven gaat niet lukken, simpelweg omdat het dossier niet meer bestaat en niemand meer het overzicht heeft welke spullen uit welk IT-systeem hiervoor nodig zijn.
Maar haar uitleggen waaróm ze het stempel 'Fraudeur" kreeg kan wel. Alleen dan zullen ze bij het uitspreken hiervan beseffen hoe absurd, verschrikkelijk wreed, kafkaiaans en onmenselijk dit is.
Daar zal de schaamte te groot voor zijn. Dit houden ze onder de pet. Dit doet de belastingdienst kennelijk niet?
Dus zal deze toeslagenaffaire nooit worden opgelost. Er komen alleen volgende van dergelijke affaires.
Straks bij het invaren in de nieuwe pensioenwet komt de volgende affaire in wording en worden pensioenfondsen platgebeld (vooral door gepensioneerden want die worden meteen getroffen in de portemonnee) met mensen die niet snappen wat de overheid hen aan doet met deze wet.
Het ABP heeft bijvoorbeeld ook geen goede administratie. Alles is figuurlijk op de grote hoop gegooid.
Alleen daarom al is de bezwaarmogelijkheid geschrapt.
Toeslagenaffaire 2.0 in wording. In de derde macht weliswaar.
Het ligt allemaal aan slechte wetgeving, geen oog voor uitvoering en alleen oog voor de belanghebbende lobby bij een wet. Bij de toeslagen een hype van wantrouwen door de politiek en het journaille (Sheila Sitalsing (VK) vond toen dat misbruik van toeslagen keihard aangepakt moest worden.) Bij de Wtp kort gezegd de Zuidas, consultants en de pensioensector vanwege hun lucratieve verdienmodel.
Maar ons parlement als wetgever stoot zich telkens opnieuw aan deze steen. Dat kost onnodig veel belastinggeld en grote groepen burgers worden daardoor ernstig in hun bestaanszekerheid bedreigd.
Twee dingen die er mis zijn in het "systeem" veroorzaken dit.
1) Het begrip administratiefrechtelijke fraude is iets totaal anders dan strafrechtelijke fraude.
Leken kennen dit verschil natuurlijk niet. Het eerste kan je al overkomen door het simpel overschrijden van een belastingbedrag (dan is er geen bezwaar mogelijk want dat feit staat vast, daar komt geen rechter aan te pas). Dat is gebeurd met de forse bedragen aan toeslagen die bij een kleine fout (ontbreken van handtekening bijv.) al moesten worden terugbetaald.
Dan pleeg je automatisch administratiefrechtelijke fraude en kennelijk wordt dat tegelijkertijd met zo'n beetje alle overheidsinstanties gedeeld, waardoor je ook automatisch uitgesloten wordt van een betalingsregeling of schuldsanering bijv.
In wezen staat dit in geen enkele verhouding tot de fout.
Veel van deze mensen hebben geen idee waarom het stempel fraude en waarom ze zo behandeld worden.
2) De belastingdienst heeft zijn papieren dossiers (ze hadden een uitstekende dossiervorming) nooit gedigitaliseerd. Ze vonden het te duur. Dat is de cruciale fout.
Alle gegevens bleven in het betreffende systeem zitten. Bijvoorbeeld het inkomstenbelastingsysteem of een klantbehandelingssysteem, een invorderingssysteem. Als stukken nodig zijn, moet je als behandelaar dus al die systemen op je PC af en daar prints uit maken. En er zijn heel veel systemen.
Dan moet je kennis en overzicht hebben van wat van een belastingplichtige in al die systemen zit en wat er nodig is. Die know how plus de bijbehorende professionals en hun ervaring zijn steeds meer verdwenen. Die mensen zijn er niet meer.
Dus helpt het binnen kruien van een leger externen van Price Waterhouse Coopers niet, behalve dat het de belastingbetaler veel geld kost aan die consultants (uurtje factuurtje). Zij gaan/kunnen dit niet oplossen.
Ook een bevel van de rechter om "het dossier" te geven gaat niet lukken, simpelweg omdat het dossier niet meer bestaat en niemand meer het overzicht heeft welke spullen uit welk IT-systeem hiervoor nodig zijn.
Maar haar uitleggen waaróm ze het stempel 'Fraudeur" kreeg kan wel. Alleen dan zullen ze bij het uitspreken hiervan beseffen hoe absurd, verschrikkelijk wreed, kafkaiaans en onmenselijk dit is.
Daar zal de schaamte te groot voor zijn. Dit houden ze onder de pet. Dit doet de belastingdienst kennelijk niet?
Dus zal deze toeslagenaffaire nooit worden opgelost. Er komen alleen volgende van dergelijke affaires.
Straks bij het invaren in de nieuwe pensioenwet komt de volgende affaire in wording en worden pensioenfondsen platgebeld (vooral door gepensioneerden want die worden meteen getroffen in de portemonnee) met mensen die niet snappen wat de overheid hen aan doet met deze wet.
Het ABP heeft bijvoorbeeld ook geen goede administratie. Alles is figuurlijk op de grote hoop gegooid.
Alleen daarom al is de bezwaarmogelijkheid geschrapt.
Toeslagenaffaire 2.0 in wording. In de derde macht weliswaar.
Het ligt allemaal aan slechte wetgeving, geen oog voor uitvoering en alleen oog voor de belanghebbende lobby bij een wet. Bij de toeslagen een hype van wantrouwen door de politiek en het journaille (Sheila Sitalsing (VK) vond toen dat misbruik van toeslagen keihard aangepakt moest worden.) Bij de Wtp kort gezegd de Zuidas, consultants en de pensioensector vanwege hun lucratieve verdienmodel.
Maar ons parlement als wetgever stoot zich telkens opnieuw aan deze steen. Dat kost onnodig veel belastinggeld en grote groepen burgers worden daardoor ernstig in hun bestaanszekerheid bedreigd.
Klik hier om het artikel in EH te lezen