Zaterdag 8 januari 2021.
Dit artikel heet "Drie Lifehacks voor het solidaire contract," van actuaris Agnes Joseph.
Ik raad elke gepensioneerde bij een groot pensioenfonds dringend aan dit artikel te lezen.
De FNV wil het Nieuwe Pensioencontract en dat zal wel de standaard worden. Dat nieuwe pensioencontract is nu eufemistisch het "solidaire contract" genaamd, maar het is veel minder solidair (zeg maar vooral voor gepensioneerden NIET) dan het andere de "verbeterde premieregeling plus," die het flexibel contract is gedoopt.
Agnes Joseph maakt duidelijk wat voor ramp dit wordt.
Gepensioneerden MOETEN invaren om klappen te kunnen opvangen voor jongeren die mogen profiteren van risicovolle beleggingen met meer dat 100 % van hun vermogen. Het opheffen van de leenrestrictie heet dat.
Zij zegt:
"Het opheffen van de leenrestrictie voor
jongeren brengt het risico met zich mee dat
ze een negatief persoonlijk pensioenvermogen
krijgen bij een flinke beurscrash. Dat is
onwenselijk. De ouderen in het collectief
moeten daarom garant staan. Ofwel ouderen
zijn nodig om bij zo’n flinke beurscrash de
pensioenvermogens van jongeren weer aan
te vullen tot minimaal nul euro."
De gepensioneerde krijgt per definitie wisselende uitkeringen afhankelijk (jawel daar is hij weer de roze olifant die nog steeds in kamer blijft staan: de rekenrente van DNB!)
Een stuk uit haar artikel:
"Risicodeling binnen de uitkeringsfase
In het solidaire contract blijft in de uitkeringsfase
het persoonlijk pensioenvermogen
centraal staan. Ieder jaar berekenen we de
uitkering die hierbij past. Die uitkering is
variabel, onder meer afhankelijk van de
rente en levensverwachting in ieder jaar.
Wat daarbij heel lastig is, is dat een verandering
van de rekenrente of levensverwachting
voor iedere leeftijd een andere impact heeft
op de hoogte van de uitkering. Ook binnen
de groep van gepensioneerden.
"Gepensioneerden krijgen verschillende
aanpassing uitkering
Daardoor krijgt een 70-jarige ieder jaar een
andere aanpassing van de uitkering dan een
80-jarige. Het solidaire contract is namelijk
zodanig opgezet dat er tussen ieder gepensioneerd
leeftijdscohort geen herverdeling
tussen vermogens plaatsvindt. Dat lijkt in
eerste instantie eerlijk. Maar de aanpassing
van de uitkering van een gepensioneerde is
daardoor voor iedere leeftijd anders. En dat
voelt niet logisch en is lastig uitlegbaar.
En in hoeverre zou je dat solidair noemen?
Uitzondering onder strikte
(onwenselijke) voorwaarden
Het is via een uitzondering wel mogelijk om
alle gepensioneerden in het solidaire contract
een gelijke aanpassing van de uitkering
te geven. Maar de conceptwetgeving is
zo strikt dat je dan moet kiezen voor 100%
beschermingsrendement én het niet
spreiden van financiële schokken in de tijd
in de uitkeringsfase. Maar zijn die voorwaarden
wel wenselijk? Gepensioneerden
kunnen dan immers niet meer profiteren van
een eventuele toekomstige rentestijging.
En hebben zo minder mogelijkheden tot het
stabiliseren van de uitkering."
Als je moet kiezen voor 100% beschermingsrendement én het niet mogen spreiden van financiële schokken in de tijd ben je als gepensioneerde altijd de pineut: minder pensioen en laat indexatie maar helemaal uit je hoofd.
Als deze consequenties zijn bij een kleine groep professionele ingewijden in de Tweede Kamer en regering wel bekend. Daar kijkt men alleen maar naar de actieven.
Maar het geld van de gepensioneerden is nodig om voor de toekomst mooie dingen te voor de jeugd te doen. Maar die gaan in elk geval volledig ten koste van de huidige gepensioneerden en oudere werknemers.
Die werden de afgelopen 14 jaar al sluipenderwijs van veel pensioen beroofd middels fors inboeten op de koopkracht, maar in het nieuwe stelsel gaat het nog veel rigoureuzer.
Daarom weinig info, daarom het opzetten van jong tegen oud, daarom wel valse optimistische beelden, daarom het afpakken van rechten van gepensioneerden, daarom geheimzinnig doen, daarom proberen geen slapende honden wakker te maken.
Het is wel duidelijk nu.
Tot slot zegt Agnes Joseph nog dit:
"Het solidaire contract biedt nieuwe
manieren van risicodeling. Bijvoorbeeld het
opheffen van de leenrestrictie en een
perfect beschermingsrendement.
Voorwaarden om hier gebruik van te maken
zijn invaren en continuïteit van het fonds.
Zo heb je altijd voldoende jongeren en
ouderen om de risico’s te delen.
Daarnaast komt er een verplichte solidariteitsreserve.
Die altijd bij het fonds blijft en
niet meegaat bij een waardeoverdracht.
Dat betekent dat de solidariteitsreserve in
de weg kan staan bij korte dienstverbanden
of wensen tot vrijwillig (bij)sparen. Tot slot
blijkt de uitkeringsfase van het solidaire
contract minder solidair dan het flexibele
contract. Dat heeft meer onzekerheden
voor gepensioneerden tot gevolg. Ofwel tijd
om de wetgeving nog wat bij te schaven en
het solidaire contract nog meer solidair
te maken."
Ik zou zeggen gaan wij pikken dat ons pensioen afgepikt gaat worden en wij in armoede en onzekerheid gestort gaan worden of gaan wij in opstand komen? Gaan wij dat laten afhangen of onze regering zo gewillig is het nieuwe contract "wat meer solidair"te maken? Hebben wij daar nog een splinter vertrouwen in?
Zullen we nu eens serieus gaan denken aan de tegenhanger van NL DOET:
Een of twee dagen op de bank blijven zitten en geen enkel vrijwilligerswerk meer doen, ook niet op de kleinkinderen passen.
Daar hebben kinderen die solidair zijn met het inkomen waar hun ouders recht op hebben en waar geen cent schaarste bestaat naar jongere generaties nu, vast begrip voor en zij zullen daar solidair zijn. Zij zullen niet willen dat hun ouders in de armoede verzinken als dat nergens voor nodig is.
Lees hier het artikel